ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ

Κύριε Μαλέλη, Λέλι για λέλι,του Μακρύ Γιαλού μωρέλι ,όταν διαβάσεις αυτό το αρθρέλι
για την όμορφη Πετρούλα, να την παροτρύνεις να τα βγάλει ούλα...γιατί τόσο καιρό όλους μας παιδεύει κι αν δε μας δείξει τον Καβο Μαλιά της, θα πει ότι μας κοροϊδεύει.Με λαχτάρα περιμένουμε να τα βγάλει ούλα κι όχι να μας παραμυθιάζετε με την μπουτοχοντρούλα. Αντί να βλέπουμε την Αφρούλα σα γουρουνόπουλο στο τσιγγέλι, καλύτερα να βγάλεις μια τραβεστί να χορεύει τσιφτετέλι.
Πετρούλα, Αφρούλα...περσινά, ξινά σταφύλια...Φρέσκα κουλούρια θέλει το κοινό.
Και για να σοβαρευτούμε λίγο,καλές είναι οι πρωτοτυπίες και οι νέες ιδέες αρκεί να μη κρατάνε για πάντα γιατί τότε γίνονται πιο παλιές κι απ' τις παλιές.Τώρα πια φοβόμαστε να γυρίσουμε στο ΣΤΑΡ μη τυχόν και πέσουμε πάνω στη Πετρούλα. Σε όλα υπάρχει αρχή και τέλος.Ότι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο,οι πονεμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο κύρ Μαλέλη μου. Κι εμείς τώρα πια ανήκουμε στους πονεμένους, στους Πετρουλοβολημένους,στους Αφρουλοχτυπημένους.Δε μπορεί, θα σας έρθει κάποια καινούργια έμπνευση.