ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ»
ΚΥΡΙΑΚΗ 6-6-2010
«ΘΕΛΩ ΤΑ ΩΠΑ ΜΟΥ»
Γάμοι, βαφτίσια,Eurovision κι από πάνω η Αλιμπέρτη να υποκύπτει στον πειρασμό του ντεκαπάζ. Τέσσερα νταούλια βάρεσαν στη τούρλα του Σαββάτου και να’μαστε στην όγδοη θέση χωρίς να το καταλάβουμε. Ούτε περιττοί χαβαλέδες ούτε αυτοκρατορικές τυμπανοκρουσίες που μας ταλαιπώρησαν κάποιες χρονιές. Κάτω από αντίξοες συνθήκες, ο Αλκαίος τα πήγε μια χαρά στο Όσλο. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι γνωστοί άγνωστοι Καλημέρηδες της ΕΡΤ ξέστρωσαν από νωρίς τα κόκκινα χαλιά που πάτησαν μόνο ο Ρουβάς και η Βίσση, τότε μετά τον εντελώς «φτυσμένο» Σαρμπέλ που ήρθε έβδομος, ο Αλκαίος θριάμβευσε . Τώρα θα μου πείτε, εδώ καράβια καίγονται, η Γάζα φλέγεται κι εσύ ασχολείσαι με χαρές και πανηγύρια; Εν μέσω τόσων δεινών και όσων ακόμα θα έρθουν,δε πρέπει να κάνουμε κι ένα διαλειμματάκι με χαμόγελο γιατί θα πέσει η SIEMENS να μας πλακώσει; Φτάνουν πια οι Μαντέληδες και οι Τσοχατζόπουλοι, οι Βουλγαράκηδες και οι Ρουσσόπουλοι. Αυτοί πήραν το λαχείο που κερδίζει. Εμείς μόνο τον λήγοντα πιάνουμε. Αυτή η SIEMENS δεν άφησε κανέναν που να μην χαρτζιλικώσει; Μέχρι και τοστιέρες καταδέχτηκαν να πάρουν οι άθλιοι. Τόσο φτηνιάρηδες είναι. Αλλά κι αυτός ο Άκης, την κολοκυθιά με τις offshore έπαιζε; Εξερράγη σαν το ηφαίστειο της Ισλανδίας όταν του έθιξαν το «καλυβάκι» του στην Ακρόπολη. Άρχισε να χλιμιντρίζει πριν φάει τη πρώτη βουρδουλιά, αν τη φάει τελικά…
Η πολιτική είναι σαν ένα μεγάλο μανάβικο όπου έχει αρχίσει να σαπίζει η πρώτη ντομάτα και μόλις πάει ο μανάβης να τη βγάλει, αντιλαμβάνεται ότι είναι περισσότερες κι αρχίζει να βγάζει, να βγάζει ώσπου δε μένει τίποτα στα καφάσια. Δυο είναι οι λύσεις. Ή κρατάει το μανάβικο και βάζει φρέσκα προϊόντα ή το κλείνει κι ανοίγει «αμέρικαν μπαρ» με κονσομασιόν.
Ακούσαμε και για λίστες με ηχηρά ονόματα που «τα πήραν».Τι περιμένετε για να τα δώσετε στη δημοσιότητα; Να γίνει καμιά τρομοκρατική ενέργεια μπας και ξεχάσουμε τους κλέφτες; Άμα μου κόψουν εμένα τη σύνταξη στη μέση, δε πρόκειται να ξεχάσω κανέναν απατεώνα. Κάθε βράδυ, στον ύπνο μου θα τους βλέπω.
Μέσα σε όλη αυτή τη ζοφερή κατάσταση ξεπετάγονται κάτι λαμπερές δεξιώσεις, κάτι χρυσοποίκιλτες μπομπονιέρες, κάτι φτερά και πούπουλα κι από κοντά μια τηλε-μπουχάρα να παραπατάει στο ίσιωμα και να σωριάζεται η καψερή σαν μεταχειρισμένο Πακιστανικό κιλίμι. Ξαφνικά αισθάνεσαι ότι ζεις σε άλλη χώρα, σε άλλο πλανήτη, σε άλλο σύμπαν. Σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων.
Λάμψη, φώτα, γλέντια και Ωπα… Γιατί ο Έλληνας θέλει τα ώπα του, θέλει τις τρέλες του, θέλει τις τσάρκες του με γιώτα χι ,θέλει τις μάσες του, θέλει τις φούμες του, θέλει τις ξάπλες του στην εξοχή!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΝΕΛΗΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου