"ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ..."

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2010 στα δικαστήρια της Ευελπίδων, κτίριο 7 αίθουσα 3, έγινε η δίκη με αριθμ. 11 για συκοφαντική δυσφήμιση. Κατηγορούμενος ήταν ο κ. Φ και μηνυτής ο κ. Λ. Τη στιγμή που εξελισσόταν η δίκη και ο δικηγόρος έδωσε στη Πρόεδρο τη κατάθεση του εκλιπόντος μάρτυρα ,να διαβάσει μεγαλοφώνως , η Πρόεδρος όταν έφτασε στις επίμαχες λέξεις που είπε ο κατηγορούμενος προς τον μηνυτή «εγώ είμαι αρχιδάτος, παντελονάτος και θα σε γαμήσω απατεώνα», δε μπόρεσε να τις εκφωνήσει, δεν της το επέτρεψε το επίπεδό της, η μόρφωσή της, η καλλιέργειά της. Τις είπε μισές, το νόημα όμως βγήκε. Όπως φαίνεται όμως, ο εισαγγελέας της έδρας δεν ήταν «παρών» στη δίκη που γινόταν εκεί. Μάλλον είχε μεταφερθεί στην Επίδαυρο και παρακολουθούσε τη Λυσιστράτη. Έτσι λοιπόν οι ύβρεις που εκτόξευσε ο κατηγορούμενος προς τον μηνυτή μπροστά σε τρίτους, νόμισε ότι ειπώθηκαν σε θεατρική παράσταση και όχι σε αληθινό επεισόδιο γι αυτό και έβγαλε αθωωτική απόφαση. Σε προηγούμενη δίκη του κατηγορούμενου για την ίδια υπόθεση, με τις ίδιες κατηγορίες που διεξήχθη στις 9 Φεβρουαρίου 2010, ο εισαγγελέας που ήταν τότε στην έδρα, φαίνεται πως είχε μελετήσει σε βάθος την υπόθεση και ήταν τόσο αναλυτικός στην αγόρευσή του, άγγιζε τα θέματα με λεπτομέρεια, διαχώριζε τα γεγονότα με αντικειμενικότητα και αμεροληψία και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κατηγορούμενος ήταν ένοχος εξύβρισης και του επέβαλλε ποινή πέντε μηνών. Πως γίνεται ,δύο εισαγγελείς να κρίνουν την ίδια υπόθεση με τελείως διαφορετικά κριτήρια που σημαίνει ότι την άποψή τους χαρακτηρίζει η υποκειμενικότητα. Χωρίς να θέλω να αμφισβητήσω ή να κρίνω δικαστικές αποφάσεις, εύλογα μου δημιουργείται η απορία, πως μια υπόθεση μπορεί να κριθεί τόσο αντίθετα από δυο διαφορετικούς δικαστές. Φαίνεται πως σ’ ένα μεγάλο μέρος της η δικαιοσύνη είναι τυφλή, κουφή, μεροληπτική και αστοχεί επικινδύνως. Όταν ο πολίτης καταφεύγει στο δικαστήριο για να βρει το δίκιο του και βρίσκεται αντιμέτωπος με εισαγγελείς σαν αυτόν που αθώωσε τον κατηγορούμενο χωρίς επιχειρήματα, τότε δυστυχώς οδηγείται να λύνει τις διαφορές του εκτός δικαστηρίων αποφεύγοντας και τις αδικίες αλλά και τα έξοδα από τις αμέτρητες αναβολές.