ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ή ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

«Μνημόνιο ή μνημόσυνο;»
Ο διακαναλικός «εκβιασμός» του Πρωθυπουργού εξετελέσθη υπό μορφήν διαγγέλματος. Δηλαδή, ο Θεός να το κάνει διάγγελμα. Πιο πολύ μου ακούστηκε σαν ποιηματάκι για την 28η Οκτωβρίου παρά για διάγγελμα. Μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατήσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά, το πήραμε το μήνυμα. «Παπανδρέου ή χάος» για να μη πω «Παπανδρέου ή τανκς» και ακουστεί κάπως. Καλά, βγήκε στη τηλεόραση και καλωδιώθηκε για να μας εκβιάσει ότι θα προχωρήσει σε εθνικές εκλογές αν δεν ψηφίσουμε τα αυτοδιοικητικά τσιράκια του; Είναι με τα καλά του ο άνθρωπος; Από πού αντλεί την αυτοπεποίθηση, ότι είναι σε θέση να εκβιάζει τον κόσμο; Μήπως από τη μεγάλη επιτυχία που χρεώνει στον εαυτό του ότι κέρδισε το πρώτο ημίχρονο; Επειδή όλοι λίγο ή πολύ, ξέρουμε κάτι από ποδόσφαιρο, θα του απαντήσουμε ότι ο αγώνας δεν τελειώνει πριν σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη του. Τα ημίχρονα είναι δύο και εκτός αυτού υπάρχουν και οι καθυστερήσεις στις οποίες μπαίνουν συνήθως κάτι γκολ, σκέτος θάνατος. Γι αυτό μη μακαρίζετε τον εαυτό σας κύριε Πρωθυπουργέ και μάλιστα μπροστά σε εκατομμύρια Έλληνες που τους κόβετε τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα και τους παίρνετε πίσω τα κεκτημένα τόσων χρόνων. Θα σας πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα. Στο μνημόνιό σας θα απαντήσουν με μνημόσυνο…Και φτιάχνουν κάτι κόλλυβα οι άτιμοι, μπουκιά και συχώριο…Μην προκαλείτε άλλο τη φαιά μας ουσία γιατί αν και έχει συρρικνωθεί κατά πολύ εδώ και ένα χρόνο, έχει ακόμα την ικανότητα να αντιληφθεί πότε τη «δουλεύουν» οι πολιτικοί. Υποτιμάτε τη τσέπη μας, μην υποτιμάτε και τη νοημοσύνη μας. Ο νους εκδικείται και μάλιστα χωρίς έλεος. Εκείνα τα «κουφά» για τη φορολογία και τους φοροφυγάδες, τα σκεφτήκατε από μόνος σας ή σας τα υπαγόρευσε ο Πεταλωτής; Πάντως δεν μπορούμε να πούμε, το «έγκλημα» ήταν οργανωμένο. Κάλεσε τους δημοσιογράφους στο «σπίτι» του , έστησε καλά το παιχνίδι των ερωτήσεων κι έτσι όλα ήταν προβλέψιμα και αναμενόμενα. Πολλές οι πάσες από τους δημοσιογράφους αλλά οι περισσότερες πήγαιναν στο «γάμο του Καραγκιόζη», δεν έβρισκαν στόχο όπως τα πειραγμένα τουφέκια της σκοποβολής στο λούνα παρκ. Πως τα κατάφεραν κι έχασαν ακόμα και πέναλτι, είναι άξιον απορίας. Ήταν όλοι μαζί μια ωραία παρεούλα που τα λέγανε, χωρίς διαφωνίες, χωρίς εξάρσεις και χωρίς νόημα τελικά. Ψυχανεμίζομαι ότι μετά το τέλος της «συνέντευξης» το έριξαν στη μπιρίμπα. Άσε που άφησε πίσω της χιλιάδες πικραμένους τηλεθεατές που για χάρη της έχασαν το «Νησί» που σίγουρα θα είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Έτσι και γινόταν γκάλοπ με το ερώτημα «Σπιναλόγκα ή Μαξίμου», να δείτε που ο Παπανδρέου θα αναγκαζόταν να κάνει το διάγγελμα από τη Σπιναλόγκα για να μπορέσει να κρατήσει τους τηλεθεατές ξύπνιους. Περιμέναμε κι εμείς να δούμε μάχες, φωνές, αντιδράσεις, κάτι από big brother δηλαδή αλλά αντ’ αυτού είδαμε μια ωραία οικογένεια γύρω από το Κυριακάτικο τραπέζι με τον πάτερ φαμίλια στη κορυφή του τραπεζιού, να ανακοινώνει στα μέλη τις αποφάσεις του την ώρα που εκείνα ρουφάνε αργά τη σούπα τους. Το μόνο που έλειπε από το διάγγελμα ήταν ο ήχος του ρουφήγματος…Συμπέρασμα: Ψηφίστε με ή γκρεμίστε με!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΡΝΕΛΗΣ