ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΡΝΕΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Ε.Π.Ι.
Αξιότιμοι κύριοι
Σε συνέχεια της προηγούμενης επιστολής μου και κατόπιν της συναντήσεως που έλαβε χώρα στα γραφεία της εταιρείας σας την 12η Φεβρουαρίου 2009 όπου παρευρέθησαν η κ. Εγκολφοπούλου, ο κ. Παγώνης και ο κ. Λυκουρόπουλος διαπίστωσα ότι και οι τρεις συνομιλητές επέρριψαν στο πρόσωπό μου όλες τις ευθύνες της μη απόδοσης των ποσοστών των πνευματικών μου δικαιωμάτων τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ετών εργαζόμουν συνεχώς σε κέντρα διασκεδάσεως, σε αίθουσες ξενοδοχείων όπου γίνονταν μουσικές εκδηλώσεις, σε πολιτιστικές εκδηλώσεις Δήμων σε όλη την Ελλάδα και σε άλλους μουσικούς χώρους όπου ερμήνευα τις δικές μου δημιουργίες αλλά και έργα άλλων συνθετών. Εκτός από τις live εμφανίσεις μου υπάρχουν πολλοί χώροι όπως ταβέρνες, ψητοπωλεία, καφέ, μπαρ, κλαμπ όπου παίζονται οι δικές μου δημιουργίες (τραγούδια όπου έγραψα τους στίχους και τραγούδησα εγώ και άλλοι τραγουδιστές) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό χωρίς να έχω εισπράξει κανένα ποσοστό από τα πνευματικά μου δικαιώματα. Ρώτησα την ΑΕΠΙ, που πήγαν τα χρήματα που εισέπραξαν από τα τραγούδια μου που παίζονται για τριάντα χρόνια και απάντηση δεν πήρα.
Το συμβόλαιο που είχα υπογράψει με την Α.Ε.Π.Ι. σχεδόν από τα χρόνια της ιδρύσεώς της δεν είχε ανανεωθεί εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια, εν τούτοις η εταιρεία σας δεν μπήκε στον κόπο να μου αποστείλει κάποιο ενημερωτικό έγγραφο για την τακτοποίηση του θέματος. Όπως καταλαβαίνετε είναι αδύνατον για κάθε καλλιτέχνη που έχει τεράστιες επαγγελματικές υποχρεώσεις να θυμάται χρονολογικές λεπτομέρειες γι αυτό και θα ήταν εύλογο η εταιρεία σας να ενημερώνει έγκαιρα τα μέλη της και όχι να έρχεται εκ των υστέρων και να καταλογίζει ευθύνες στους δημιουργούς.
Επειδή ο κανονισμός της εταιρείας σας που παρέλαβα κατά την πρώτη συνάντησή μας ήταν εκδόσεως 2005, παρακαλώ θα ήθελα να μου παραδώσετε αντίγραφα όλων των κανονισμών που ίσχυσαν από την ημερομηνία της εγγραφής μου και εντεύθεν.
Μετά το έτος 1995 που ήταν και ο τελευταίος χρόνος λειτουργίας του αναψυκτηρίου ΑΚΡΟΝ όπου εμφανιζόμουν εργάστηκα για δυο σεζόν ,1996 και 1997 στο κέντρο «Νύχτα της Αθήνας» με τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο τη πρώτη χρονιά και την δεύτερη με την Κατερίνα Στανίση . Για όσο διάστημα εμφανιζόμουν στο συγκεκριμένο κέντρο κανένας υπάλληλος της ΑΕΠΙ δεν ήρθε για να μαγνητοφωνήσει το πρόγραμμα. Τη σεζόν 1998-99 και 2000-01 εμφανιζόμουν στο κέντρο «Μπάμπης Κηφισιάς» με Αντύπα, Πίτσα Παπαδοπούλου, Νίκο Νομικό και Δάκη. Τον χειμώνα του 2002-03 εμφανιζόμουν στο κέντρο «Μεντής» στη Παλλήνη. Τη σεζόν 2003-04 εργαζόμουν και πάλι στο «Μπάμπης Κηφισιά» με την Έφη Θώδη και τον Δημήτρη Κοντολάζο. Την επόμενη σεζόν 2004-05 εμφανιζόμουν στο κέντρο «Γέφυρα» με την Έφη Θώδη και τη σεζόν 2005-06 εμφανίστηκα στο «Μπάμπης Κηφισιά» με τον Τριαντάφυλλο και την Έφη Θώδη.
Θα ήθελα λοιπόν να με ενημερώσετε γραπτώς με ποιο τρόπο και αν εισπράχθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα από όλους αυτούς τους χώρους και πως διανεμήθηκαν τα συγκεκριμένα ποσοστά ανεξαρτήτως αν έχει παρέλθει η προθεσμία είσπραξής τους από μένα. Σε περίπτωση που έχουν μαγνητοφωνηθεί ή καταγραφεί σε καταστάσεις τα εν λόγω προγράμματα, θα ήθελα να τεθούν υπ’ όψιν μου τα αντίστοιχα αποδεικτικά στοιχεία. Είναι αυτονόητο, όταν ένας δημιουργός εμφανίζεται σε έναν χώρο, να ερμηνεύει πρώτα απ’ όλα τις δικές του δημιουργίες.
Μία πολύ σημαντική παράμετρος που αφορά τη μαγνητοφώνηση των προγραμμάτων
είναι η χρονική συγκυρία που διενεργείται. Είναι αδιανόητο, κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν να γίνεται μόνο μία μαγνητοφώνηση όταν τα κέντρα διασκεδάσεως μπορεί να αλλάξουν τρεις και τέσσερις φορές το ρεπερτόριο ή και το σχήμα. Είναι γνωστό στους πάντες αλλά ακόμα περισσότερο στους ειδήμονες γύρω από τη διασκέδαση ότι λόγω της επανάληψης των θαμώνων στα κέντρα, οι καλλιτέχνες αναγκάζονται να κάνουν πολλές μετατροπές στο πρόγραμμά τους ή και να το αλλάξουν εντελώς προκειμένου να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του κοινού που στη σημερινή εποχή έχει συρρικνωθεί αρκετά και δεν εναλλάσσεται όπως παλαιότερα. Συνεπώς, μία και μοναδική μαγνητοφώνηση δεν καλύπτει όλο το ρεπερτόριο που εκτελείται σε έναν χώρο με αποτέλεσμα κάποιοι δημιουργοί να είναι πιο «τυχεροί» από κάποιους άλλους που τα έργα τους ερμηνεύονται τις υπόλοιπες ημέρες. Εκτός από τις αλλαγές στο ρεπερτόριο, γίνονται και αλλαγές στα καλλιτεχνικά σχήματα όπως συμπτωματικά συνέβη στο χώρο που εμφανίζομαι, τις «Ναϊάδες» στη Βούλα όπου στο μουσικό σχήμα με το οποίο έκανε έναρξη το κέντρο ηγούνταν ο Δάκης ενώ την εποχή που έγινε η καταγραφή του προγράμματος από την ΑΕΠΙ, πρωταγωνιστούσε ο Φίλιππος Νικολάου με εντελώς διαφορετικό ρεπερτόριο από εκείνο του Δάκη. Με λίγα λόγια, αυτό σημαίνει ότι οι συνθέτες και οι στιχουργοί που τα έργα τους ερμηνεύτηκαν από τον Δάκη σε μια δίωρη εμφάνιση επί ένα μήνα, δεν θα εισπράξουν ποτέ τα ποσοστά που δικαιούνται.
Επίσης μου αναφέρατε ότι για το θέμα της καταγραφής του προγράμματος στις συναυλίες σε Δήμους και άλλους πολιτιστικούς φορείς, υπεύθυνος για τη σύνταξη των καταστάσεων των έργων είναι ο φορέας που διοργανώνει την εκδήλωση. Αν δεν το γνωρίζετε θα πρέπει να σας γνωστοποιήσω ότι οι φορείς που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση και επομένως είναι υπεύθυνοι για την σωστή συμπλήρωση των καταστάσεων με τα έργα των δημιουργών, αποτελούνται συνήθως από παντελώς άσχετους ανθρώπους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη προέλευση κάθε μουσικού κομματιού. Συνεπώς ή θα πρέπει να ενημερώνονται από τους ερμηνευτές που βρίσκονται εκείνη τη στιγμή εκεί ή να γράφουν ότι νομίζουν οι ίδιοι ότι είναι σωστό. Θα ήθελα ακόμη να προσθέσω ότι οι συναυλίες που διεξάγονται ανά την Ελλάδα , διαφημίζονται κατά τέτοιο τρόπο, με σωρεία αφισών που τοιχοκολλούνται που δεν χωράει καμία αμφισβήτηση περί των καλλιτεχνών που εμφανίζονται σε καθεμιά. Θα πρέπει οι εκπρόσωποι της ΑΕΠΙ που βρίσκονται στην περιφέρεια να ενημερώνουν την εταιρεία για τις συναυλίες που διεξάγονται στη πόλη τους ή και στις γύρω πόλεις, έχοντας όλα τα στοιχεία για το ρεπερτόριο και τη προέλευση των τραγουδιών, έτσι ώστε να γίνει σωστή και δίκαιη καταγραφή και διανομή. Επίσης η αναγνώριση του τίτλου κάθε τραγουδιού και η ακριβής γραφή του όπως αντιλαμβάνεστε είναι από δύσκολη έως αδύνατη γιατί ακόμα και αν αναφέρεται ο ακριβής τίτλος ενός τραγουδιού, αν δεν συνοδεύεται από τα ονόματα των δημιουργών του δεν μπορεί κανείς να πιστοποιήσει ότι πρόκειται για το συγκεκριμένο τραγούδι και όχι για κάποιο συνώνυμο, που έχει τον ίδιο τίτλο αλλά διαφορετικούς δημιουργούς και η δισκογραφία περιλαμβάνει πολλά τραγούδια των οποίων συμπίπτουν οι τίτλοι. Σας αναφέρω για παράδειγμα το μουσικό κομμάτι «Αυτή η νύχτα μένει» του Κραουνάκη με ερμηνεύτρια τη Δήμητρα Παπίου και το αντίστοιχο με τον ίδιο τίτλο του Στέλιου Καζαντζίδη.
Σε όσες συναυλίες έχω εμφανιστεί μέχρι τώρα, στις οποίες αναλάμβανα και την πλήρη διοργάνωση και επιμέλειά τους σε Δημοτικούς και άλλους χώρους σε όλη την Επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό, ουδέποτε έπεσε στην αντίληψή μου , ούτε μου ζητήθηκε από κάποιον υπεύθυνο του φορέα ή της ΑΕΠΙ να τον ενημερώσω για το περιεχόμενο του προγράμματός μου ή των συναδέλφων μου που συμμετείχαν σε κάθε εκδήλωση. Αυτομάτως λοιπόν γεννιέται το ερώτημα, αν λειτούργησε σε όλες αυτές τις ξεχωριστές περιπτώσεις ο εισπρακτικός μηχανισμός της εταιρείας σας και με ποιο τρόπο ακριβώς και αν δε λειτούργησε, θα θέλαμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον να γνωρίζουμε πως ακριβώς προστατεύθηκαν τα πνευματικά μας δικαιώματα όλα αυτά τα χρόνια, σε κάθε χώρο εργασίας μας; Χρησιμοποιώ τον πληθυντικό διότι πιστεύω ότι και οι συνάδελφοι δημιουργοί με τους οποίους συνεργάστηκα σε συγκεκριμένες παραστάσεις είναι αποφασισμένοι να αναζητήσουν τα πνευματικά τους δικαιώματα.
Ένα ζήτημα που ίσως θα έπρεπε να αποτελεί και το κύριο μέλημα της εταιρείας σας είναι η βαρύτητα των ευθυνών και το μέγεθος των συνεπειών που θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις (κέντρα διασκέδασης, χώροι εστίασης, ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, δισκογραφικές εταιρείες κλπ.) που αρνούνται να καταβάλλουν την ανάλογη εισφορά στην ΑΕΠΙ. Ποιες είναι οι κυρώσεις που επιβάλλονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις;
Σύμφωνα με τον ενιαίο κανονισμό της ΑΕΠΙ εκδόσεως 2005, σελίδα 23, παράγρ. 1, θέμα γ΄, στη διανομή των δικαιωμάτων λαμβάνονται υπ’ όψιν τα μουσικά ακούσματα της αγοράς όταν υπάρχουν ελλείψεις στη συγκέντρωση των προγραμμάτων. Με βάση τη μακρόχρονη εμπειρία μου στο χώρο της διασκέδασης μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι περισσότεροι μουσικοί χώροι δεν συμμετέχουν στα εφήμερα μουσικά ακούσματα της εποχής αλλά ακολουθούν τη κλασσική συνταγή των διαχρονικών ακουσμάτων με συγκεκριμένο ρεπερτόριο για πολλά χρόνια. Επομένως τα ληξιπρόθεσμα εποχιακά ακούσματα δεν θα έπρεπε να αναδεικνύονται σε κριτήριο για την δίκαιη διανομή των δικαιωμάτων των δημιουργών.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στο ύφος μέσα στο οποίο διεξάχθηκε η τελευταία μας συζήτηση και ειδικότερα στη συμπεριφορά της κυρίας Εγκολφοπούλου η οποία μετά από κάποια εύλογα ερωτήματα που υπέβαλλα σχετικά με τα πνευματικά μου δικαιώματα και τη διανομή τους, σχεδόν με προέτρεψε να αποχωρήσω από την Εταιρεία και να ακολουθήσω τη δικαστική οδό προκειμένου να διευθετήσω τα ζητήματα που έχουν προκύψει. Ακολούθως, ο κ. Παγώνης κακώς θεώρησε προσβλητικό το καλοπροαίρετο και μέσα σε φιλικά επίπεδα λογοπαίγνιο που του απηύθυνα. Πιστεύοντας ότι βρίσκομαι σε έναν οικείο χώρο, σε ένα συγγενικό με τη μουσική περιβάλλον επιστράτευσα την καλή μου διάθεση και τις αγαθές μου προθέσεις και με το χιούμορ που επαγγελματικά και προσωπικά με διακρίνει, προσπάθησα να κατανοήσω τα επιχειρήματα που προέβαλλαν οι συνομιλητές μου. Αν ο κ. Παγώνης παρεξήγησε τις προθέσεις μου, δεν ευθύνομαι εγώ αλλά πιθανόν η αυστηρότητα την οποία εξάντλησε σ’ αυτή τη συζήτηση. Ο τρίτος συνομιλητής, ο κ. Λυκουρόπουλος σε μια προσπάθεια συμπαράστασης προς τον κ. Παγώνη, με χαρακτήρισε «εριστικό» δηλαδή επιθετικό, έτοιμο για καβγά. Επιστρέφοντας αυτό το χαρακτηρισμό θα επεσήμανα την προκλητική και ενίοτε ειρωνική συμπεριφορά των συνομιλητών μου, οι οποίοι δεν μου έδωσαν καμία επαρκή εξήγηση για τα ζητήματα που τους έθεσα, αντιθέτως με επέπληξαν και με χρέωσαν για έλλειψη ενημέρωσης για την οποία όμως ευθύνεται αποκλειστικά η εταιρεία σας. Έτσι φέρονται οι υπάλληλοι της ΑΕΠΙ σε μερικούς πνευματικούς δημιουργούς. Και δεν εισπράττουν τα ποσοστά τους και δεν έχουν τη σωστή αντιμετώπιση. Κάποια στιγμή, όλοι αυτοί οι αδικημένοι δημιουργοί θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη κι εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα ανοίξω το δρόμο.
Παρακαλώ όπως μου αποστείλετε τις καταστάσεις των προγραμμάτων ή τις απομαγνητοφωνήσεις από τους χώρους στους οποίους έχω εμφανιστεί όλα αυτά τα χρόνια για να έχω τη δυνατότητα να ελέγξω την ακρίβεια του αναφερόμενου ρεπερτορίου μου.
Παρακαλώ απαντήστε μου το συντομότερο δυνατόν για να προχωρήσω στη νομική διαδικασία όπως μου υποδείξατε.
Μετά τιμής
Γιάννης Μπουρνέλης
27/10/10
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου