"ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"

Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα με πολλούς και πιστούς οπαδούς που το κόμμα και οι κομματάρχες δεν τους πρόσεξαν και δεν τους έδωσαν την αγάπη που δίνουν εκείνοι στο κόμμα. Σχεδόν ποτέ δεν τους κοίταξαν στα μάτια. Μόνο ένα χτύπημα στη πλάτη προεκλογικά και ένα τυπικό σφίξιμο του χεριού. Χιλιάδες τα παράπονα από τους οπαδούς όταν συσσωρεύονται στα γραφεία προεκλογικά. Και η απάντηση των υποψηφίων είναι πάντα ίδια. «Να είστε σίγουροι ότι τα λάθη του παρελθόντος δε θα επαναληφθούν. Αυτή τη φορά δε θα επαληθευθεί το ο χαρακτηρισμός ότι η Νέα Δημοκρατία είναι σα το Κρόνο που τρώει τα παιδιά του». Μάλιστα σε παίρνουν τηλέφωνο οι ίδιοι οι υποψήφιοι και μεγαλοστελέχη της Νέας Δημοκρατίας και σε καλούν στις συγκεντρώσεις και στις ομιλίες και εσύ σα καλός οπαδός, ανταποκρίνεσαι. Μόλις καταφέρεις να φέρεις στην εξουσία τη παράταξή σου και τα μεγαλοστελέχη να καταλάβουν και πάλι τις θέσεις, τότε έρχεται η απώλεια μνήμης σε όλο της το μεγαλείο και κανένας δε θυμάται κανέναν. Το Αλτσχάιμερ έχει εξαπλωθεί παντού και κυρίως σ’ αυτούς που σε καλούσαν επίμονα να τους υποστηρίξεις. Βγάζουν από τη ντουλάπα το κοστούμι της έπαρσης και της εφήμερης δόξας, αγνοούν τους πάντες και ξανά προς τη δόξα τραβούν. Οι πόρτες των γραφείων τους και πάλι ερμητικά κλειστές. Πιο εύκολα κλείνεις ραντεβού με τον Άγιο Πέτρο παρά μ’ ένα γραμματέα ή διευθυντή μιας υπηρεσίας. Οι ιδιαιτέρες , βασιλικότερες του βασιλέως. Κρύβουν με αριστοτεχνικό τρόπο τους προϊσταμένους τους κρατώντας τους μέσα σε μια νοητή «γυάλα» και αναλαμβάνουν εκείνες να κρίνουν ποιος ψηφοφόρος επιτρέπεται να τους δει και ποιος όχι. Λειτουργούν σαν μια κριτική επιτροπή από την οποία περνούν τα αιτήματα και κρίνουν ποιο πρέπει να ικανοποιηθεί και ποιο όχι. Αν καταφέρεις και περάσεις τις Συμπληγάδες και δεις τον Υπουργό, αντιμετωπίζεις ένα άλλο πάγιο θέμα. Η απάντησή του είναι ότι «ΔΕ μπορούμε να κάνουμε τίποτα γιατί καιροφυλακτεί η αντιπολίτευση». Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ δε δίνει καμιά σημασία στην αντιπολίτευση και το μόνο που επιδιώκει είναι να αγκαλιάσει τους οπαδούς του και να τους υποστηρίξει. άλλη φιλοσοφία. Το ΠΑΣΟΚ λειτουργεί πιο προσωπικά, πιο ανθρώπινα. Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί πρώτα να ικανοποιήσει τους οπαδούς των άλλων παρατάξεων, να τους βολέψει στις θέσεις και αφήνει απ’ έξω τα «παιδιά» της πιστεύοντας ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα τους πάρει με το μέρος της. Το μόνο που καταφέρνει όμως είναι να χάνει και τους δικούς της οπαδούς. Κανένας οπαδός του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ δε θα πάει με το μέρος της Νέας Δημοκρατίας για καμία θέση στο κόσμο. Το «ο λαός δε ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» δε φεύγει από τα χείλη τους ότι και να γίνει. Είναι ίσως το πιο δυνατό σλόγκαν στην Ελλάδα που το χρησιμοποιούν και το εκμεταλλεύονται οι κατά κόσμον «προοδευτικοί». Είναι σαν τις ατάκες των ελληνικών ταινιών «Θα κάααθεσαι» του Φωτόπουλου , «του Θεμιστοκλέους βεβαίως, βεβαίως» του Τσαγανέα. Μόνο που αυτά τα θυμόμαστε και γελάμε ενώ με τα άλλα απλώς φανατίζεται. Συστήνει επιτροπές και συμβούλια και τοποθετεί ανθρώπους σκληροπυρηνικούς άλλων κομμάτων δήθεν για να υπάρχει πλουραλισμός. Επίσης υιοθετεί στελέχη που προέρχονταν από άλλα κόμματα και τους βαφτίζει Νεοδημοκράτες δίνοντάς τους μάλιστα ανώτατες θέσεις μέσα στο Κόμμα και τεράστια ισχύ έτσι ώστε φεύγοντας κάποια στιγμή, να δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα και ανησυχία στη παράταξη. Το ΠΑΣΟΚ ξέρει να φυλάει τα νώτα του γι αυτό και δε κάνει τέτοια ανοίγματα και ιδιαίτερα προς τη Νέα Δημοκρατία. Επί ΠΑΣΟΚ όλες οι επιτροπές αποτελούνται από δικά του στελέχη και το πολύ πολύ κάποιος γραμματέας που κρατάει τα πρακτικά να είναι Νεοδημοκράτης. Βλέπω όμως ότι οι Νεοδημοκράτες δε τουμπάρονται πια τόσο εύκολα και το ψάχνουν περισσότερο το θέμα. Αρχίζουν να μη κολακεύονται τόσο από το χτύπημα στη πλάτη γιατί βλέπουν ότι στο Δημόσιο τομέα η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ είναι εμφανής όσον αφορά τους υπαλλήλους. Έχει χτίσει για τα καλά το μηχανισμό του μέσα σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, βοηθήθηκε φυσικά και από την εικοσαετή παραμονή του στην εξουσία αλλά δεν σταμάτησε ποτέ να ικανοποιεί τους οπαδούς του βολεύοντάς τους ακόμα και σε θέσεις που δεν τις άξιζαν. Δεν είναι τυχαίο που η Νέα Δημοκρατία όσες φορές πήρε τη κυβέρνηση, ήταν πάντα στο όριο χωρίς ισχυρή πλειοψηφία με αποτέλεσμα να έχει πάντα το φόβο της πτώσης εξαιτίας κάποιας ανταρσίας. Αυτό σημαίνει ότι δε μπορεί εύκολα να προσελκύσει οπαδούς άλλων κομμάτων και παλεύει μόνο με τους δικούς της γι αυτό και δε πρέπει να χάνει ούτε έναν. Το ΠΑΣΟΚ έχει μεγαλύτερη δυνατότητα άντλησης ψήφων διότι τα συγκοινωνούντα δοχεία είναι περισσότερα.
Ποια είναι η μαγική συνταγή που έχει το ΠΑΣΟΚ και κρατάει τους οπαδούς του ακόμα και κυβερνώντας χωρίς Πρωθυπουργό (τα χρόνια της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου); Ξέρουν πολύ καλά οι οπαδοί του ότι μόλις γίνει κυβέρνηση δεν τους ξεχνάει. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει ποτέ αξιοκρατία γιατί πρώτα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία ενός λαού κι αυτό ξέρετε πολύ καλά ότι χρειάζεται δεκαετίες ίσως και αιώνες, το ΠΑΣΟΚ φροντίζει να βοηθάει αυτούς που το εμπιστεύθηκαν χωρίς να φοβάται την αντιπολίτευση. Μ’ αυτό τον τρόπο καταφέρνει να περνάει μέτρα και πολιτικές, τόσο σκληρές για το λαό κι όμως χωρίς καμιά διαμαρτυρία και καμία κοινωνική αντίδραση. Υποσχέθηκε ότι τα λεφτά υπάρχουν και μόλις πήρε την εξουσία άρχισε να κόβει συντάξεις , επιδόματα και να βάζει φόρους. Αν όλα αυτά τα προκαλούσε η Νέα Δημοκρατία, ο κόσμος θα είχε ξεσηκωθεί, θα είχε σπάσει τα πάντα και το αποτέλεσμα θα ήταν να χάσει την εξουσία. Αυτή είναι η διαφορά των δυο κομμάτων. Η μόνη εξαίρεση που μας έκανε αισιόδοξους τη περίοδο της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν στο Υπουργείο Πολιτισμού όταν επί Πέτρου Τατούλη και Αντώνη Σαμαρά, οι πόρτες ήταν διάπλατα ανοιχτές και δέχονταν τους πολίτες από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς τους γνωστούς «συνοριοφύλακες» των γραφείων. Ένας κούκος όμως δε φέρνει την άνοιξη. Ελπίζουμε τώρα με πρόεδρο τον Σαμαρά, η Νέα Δημοκρατία να δείξει ένα άλλο πρόσωπο, πιο προσιτό, πιο ταπεινό και πιο σεμνό με τη κυριολεξία των λέξεων.
Και για το ΠΑΣΟΚ, αντί να κόβει τις συντάξεις ας πιάσει λίγο το θέμα των νομιμοποιήσεων απ’ όπου θα εξοικονομήσει πολλά χρήματα. Η Ανατολική Αττική έχει πολύ ψωμί και δε θα πάψει να έχει και στο μέλλον γιατί είναι η μόνη διέξοδος για τη διεύρυνση της Αθήνας. Νομιμοποιείστε τα αυθαίρετα που δεν είναι σε αιγιαλό, σε δάσος και σε αρχαιολογικό χώρο για να βάλετε στα ταμεία ζεστό χρήμα και χωρίς πολιτικό κόστος. Ρυμοτομείστε τις περιοχές και βάλτε τις στο σχέδιο γιατί τα αυθαίρετα δε θα σταματήσουν. Είναι σα τη Λερναία Ύδρα.. Μην αφήνετε τον κόσμο της Ανατολικής Αττικής να είναι έρμαια της Πολεοδομίας και των εργολάβων που τους παίρνουν διπλά και τριπλά χρήματα για να χτίσουν το αυθαίρετο. Και αν φοβάστε μήπως με την αυξημένη δόμηση δεν θα υπάρχουν πια αμπέλια στην Ανατολική Αττική , αυτό έτσι κι αλλιώς είναι αναπόφευκτο διότι δεν υπάρχουν πια ούτε Αλβανοί για να δουλεύουν στα αμπέλια γιατί οι Έλληνες έχουν σταματήσει προ πολλού. Σε λίγο τα σταφύλια θα μένουν πάνω στα κλήματα γιατί δε θα υπάρχει εργάτης να τα μαζέψει και σιγά σιγά τα αμπέλια θα εξαφανιστούν.
Επίσης , όπως είδατε καμιά κουβέντα δε γίνεται για τα μεγάλα σκάνδαλα που μας απασχόλησαν. Κανένας δεν ασχολείται με το Χρηματιστήριο , με το Βατοπέδι, με τη SIEMENS, με τα πεντέμισι εκατομμύρια του Θέμου. Θα μείνουν κι αυτά στην ιστορία σαν τα μεγάλα ανεξιχνίαστα εγκλήματα που δε θα μάθουμε ποτέ τους δολοφόνους σε τέτοιο σημείο μάλιστα που και να παραδοθεί ο δολοφόνος κάποιου απ’ αυτά τα εγκλήματα, δε θα τον συλλάβει κανείς.
Όλοι προκαλούν τον Καραμανλή να βγει και να μιλήσει. Ας βγει λοιπόν ο κ. Καραμανλής που μιλούσε προεκλογικά για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίζαμε, να ζητήσει το λόγο από τον κ. Παπανδρέου που διαλαλούσε ότι υπήρχαν τα λεφτά και τώρα ξεζουμίζει το λαό. Να ρωτήσει τον κ. Παπανδρέου, που είναι τα λεφτά και γιατί δεν τα βγάζει; Μήπως τα φυλάει για τα γεράματά του; Ακόμα και τον κ. Καραμανλή έχει καταφέρει να πείσει ο κ. Παπανδρέου;